Love & Hate

 

Tablo reader up chevron

♛Chapter 1♛

Jessica Ueril Monte Real's POV

 

My life is perfect. Yun ang sabi ng marami. Pero ang totoo niyan hindi ako sang'ayon doon.

My life is not perfect. It has a lot of imperfections at kahit alam kong maraming naiinggit sa akin hindi naman nila alam kung ano ang buhay ng isang Jessica Uriel Monte Real.

They don't know how awful my life is in reality.

My father is a business tycoon and so is my mom. The two of them are well known all over the world because of the cars our company produced. Lumago pa ang negosyo namin from riches to royalty. Kilala ang mga Monte Reals sa pagiging tuso at iyon naman ang ugali naming lahat. The company our family built become one hell of an Empire at ang kapatid kong si Leo ang mamamahala niyon sa darating na panahon.

I also have the desires to run the company pero dahil babae ako hindi iyon mangyayare. The son always gets the highest reward in the end at alam ko iyon. Since the day I was born akala ni papa na lalake ako. In his disappointment nalaman niyang babae ako ng ipanganak ako ni mama. This disappointment of his continued until Leo was born.

Sa aming magkakapatid, pinaka'favorite ni papa si Leo. Then my younger twin sister, Daniella. While me? Si mama lang ang nagbibigay pansin sa akin. She's fair with all of us.

That's why I tried my very best to make my father proud. Palagi akong nagtotop sa studies ko at hindi nagtagal nakilala ako sa buong campus as the Red Queen dahil wala pang kahit isa sa mga studyante ang nakakatalo sa akin sa kahit anong competitions o sa rankings. I defended my throne as the smartest student on campus.

Dahil doon napansin na ako ni papa. He started talking about me sa mga kasosyo niya and I felt happy. Kaya ko pinagpatuloy ang pagiging first ko sa klase. Until I met Ender. Anak ni Mr. Earl Thorne, business competitor namin at kaibigan ni papa noong highschool pa sila.

When I met Ender bumaliktad ang mundo ko. When he started living in the philippines doon siya nag'aral sa paaralan ko. I was the star back then until he took away my throne and crown. Palagi na ako nagiging second sa rankings at academics. Ginawa ko ang lahat para matalo ito pero patuloy parin akong nabibigo. No matter how hard I try.

He took my happiness. Kaya labis ang galit ko sa kanya na gusto ko siyang kumusin na parang papel. I made an oath to myself na balang araw ay matatalo ko siya by hook or by crook. Kakapit ako sa patalim just to take back what was rightfully mine. Hindi ako madaling sumuko.

 

x.x.x.x.x.x.x.x

 

"Great party huh." Napalingon ako sa kumausap sakin.

It was Urdale, pinsan ni Ender. We've known each other since elementary kaya magaan ang loob ko sa kanya. He's kind and considerate. Kaya kami close ng lalaking to. Matanda siya sa akin ng isang taon at parang kuya na ang trato ko sa kanya. Nginitian ko siya.

"Kanina ka pa jan?" I asked.

Tumango siya ng mataman."Kanina pa ako nandito sa tabi mo hindi mo lang ako naramdaman." He said that and drank a little from his glass of champagne.

Natahimik kami sandali when I felt Urdale staring at me.

"What?" taas kilay kong tanong.

"Ano bang iniisip mo?" he asked without blinking.

Natawa ako sa curiousity nito. He's always like that. Asking.

"Just having flashbacks, Urd." Sagot ko saka uminom ng champagne. Hmm. Malapit ng maubos.

I roamed my eyes around the party hall.

Tonight is my birthday kaya may party. I'm about to turn 16 this midnight kaya minabuti ni mama na pagandahin ang event center. She prepared everything just for me with a little help from Daniella of course.

"Flashbacks? About who? When? Lalake ba yan? Kilala ko ba siya?" Tanong ni Urdale.

Napatawa ako sa kakulitan nito. "Hindi mo talaga ako titigilan hanggang sa malaman mo lahat ano?" I said.

Ngumisi si Urdale sakin dahil alam ko na ang ugali niya. Makulit kapag curious.

"Yes. Kaya sabihin mo nalang para magkaroon ako ng peace of mind."

Pagak akong natawa. "Yeah right."

"Anyway, I heard Ender is coming?"

Nagtagpo ang kilay ko sa narinig. That happens whenever pumapasok sa topic namin ni Urdale si Ender. Tsk.

"I didn't invite him, Urd. He wouldn't dare. Hindi siya aapak sa function hall na ito. Never." Bad mood kong sabi.

Urdale just laughed at me. Alam na niya na hate na hate ko talaga si Ender since the day na nakilala ko siya. Ender's my curse. My f*cking curse!

"Okay. I know. I get it. You hate him. Anyway, wala ka bang nararamdamang kakaiba sa pinsan ko?" He asked.

Tumaas ang kilay ko kay Urdale. This past few days kasi nagiging kakaiba na yung mga kilos ni Ender. Hindi gaya nung dati. He became so annoying na gusto ko siyang lunurin sa pool ng school nang maunahan niya ako sa free style swimming practice kanina. Bumilis pa kasi siya hindi gaya ng dati.

"Sabihin mo nga sa akin." Pinaningkitan ko ng mata si urdale. "May secret trainer ba yang pinsan mo?" I asked obviously fishing for information.

Todo iling naman si Urdale "Wala kaya. Talented lang talaga siya."

Kumunot ang noo ko.

"Aw!" Daing ni Urdale ng batukan ko siya.

 He's obviously hiding something. Hmm.  

"Kailan ka ba natutong magsinungaling sakin huh?" Mahina kong sabi rito.

"Hmm. Last week pa. Aw!"

Binatukan ko nanaman siya ulit.

"Wag mo kong paglaruan, Urdale. I'm serious." Seryosong sabi ko rito.

Natigilan naman si Urdale. His expression became serious.

"Everything about my cousin makes you serious, Jess. Nakikita mo ba ang mga pagbabago sa sarili mo when it concerns my cousin? It's like na hindi na kita kilala." He said.

Napasimangot ako. What he said suddenly hit something in me that made me think. Nagbabago ba talaga ang ugali ko kapag pinag'uusapan namin si Ender? I feel normal na parang wala naman nagbago sa akin but in the way how Urdale said it alam kong hindi siya nagbibiro this time.

Nawala lahat ng mga pinag-iisipan ko ng makarinig ako ng matinis na tili.

"Happy birthday, kambal!" Napalingon ako sa bumati sa akin. I smiled when I saw that it was Daniella, my twin.

"Thank you." Niyakap ko siya. 

She occasionally kissed me on the cheeks and my smile went wider. Oh well, she's my sweet little twin after all.

"Sorry ngayon lang ako dumating." She apologized then took a glass from the tray of those roaming waitresses.

Napangiti ako. "Its okay. I'm happy that your here. Bakit ngayon ka lang? Saan ka ba galing?" Tanong ko. Totally forgetting about Urdale's presence beside me.

Itinaas ni Daniella ang hawak na paper bag na may malaking initials na MJM.

I gasped ng makilala ko kung saang store galing ang paper bag na iyon. Did she just-

"I bought the book you've been dying to have." She said with excitement in her petite voice.

"Oh my God." Napatalon ako sa tuwa ng matanggap ko ang paper bag. Oh my! Pagsilip ko sa laman nun ay napasinghap ako. I took the book out of the bag and hugged my sister so tightly.

"Waah! Thank you, sis! You're the best!"

Natawa nalang si Daniella dahil alam niyang masyado na akong natutuwa ngayon. I'm easy to please kapag siya ang bumibigay ng gifts sakin. She knows what I want.

"Hi Dan!" Bati ni Urdale sa kapatid ko pagkatapos naming magyakapan. I totally forgot he's been standing there kanina pa. Paglingon ko kay Daniella hindi na ako magtataka kung bigla nalang itong magblush. I rolled my eyeballs.

Halata sa mukha nito na nagagwapuhan siya kay Urdale ngayon dahil naka white Tux ito with his hair brushed above his forehead. He looks like a prince actually.

Anyway, Daniella has been inlove with Urdale since we we're little at hanggang ngayon hindi pa siya nagtatapat. Natatakot siya baka ma awkward daw silang dalawa sa isa't isa kaya todo tago naman ng feelings itong kakambal ko.

"H-Hello din, Urdale." Greet back ni kambal.

Yeah right. Anyway, maybe you're wondering why it's not Daniella's birthday today. We're twins. Well, she was born on November 23, 01:05 AM while me? I came out at exactly September 22, 12:57 PM. So, tomorrow is her birthday but she doesn't want a party so we celebrated it in advance. :)

"Jess, bakit namumula yang mukha mo?" tanong ni Daniella sakin.

Umiling ako stopping myself to laugh infront of them but, I failed miserably.

"I'm fine. Haha. Ehem. Maiwan muna ko muna kayo. Hahaha." I excused my self still laughing.

Iniwan ko silang dalawa para makapagquality time si Daniella at si Urdale, habang ako naman maghahanap ako ng ibang mabubulabog.

Pumunta ako sa buffet table para kumuha ng refreshments. I need to refill my champagne. ubos na kasi.

"Aw." daing ko ng may bumunggo sakin.

"Sorry." Paumanhin ng babaeng nakabunggo sa akin. Namumugto ang mga mata nito at nagmamadali itong umalis kaya sinundan ko nalang siya ng tingin habang papaalis ito.

"Stefanny, wait." Tawag ng lalaki na nakasalamin saka sinundan ang babae.

Wait. Si Christian ba yun?

Hindi ko maaninag ang mukha nila dahil malayo-layo na sila ngayon, disappearing from the crowd. Bakit hindi ko siya nakilala agad?

Napalingon ako sa tabi ko when I heard someone sighing. Si Sweet lang pala. She's one Stefanny's trusted friends.

"Ano bang nangyari?" I asked.

Napatingin siya sakin at nagulat. I get that alot. Hindi niya siguro inaasahang magkikita kami. Well, this is my party so...

"Hi, Jess. Happy birthday pala sayo." Bati niya ng sa wakas ay na process na ng utak nito na nasa harapan na niya ako.

"Thank you. Bakit namumugto yung mata ni Stef? May problema ba?" I asked directly. Gusto ko kasing malaman ang nangyari.

ChrisAnny love team is the new gossip topic kaya hindi na dapat kayo magtataka bakit ako curious. Well, everyone is. Chismis lang naman to. Nothing wrong with knowing such information right?

Napabuntong hinga si Sweet.

"Nagkamisunderstanding lang sila."

Tumaas ang kilay ko sa narinig. Misunderstanding huh. So the queen of move on already found her heart. Naaawa lang ako kay Jasper, yung indenial ex crush ni Stef dahil todo ang effort nito para mapatawad lang siya ni Stef but then may pagkagago kasi si Jasper kaya tama lang iyon. He learned his lesson.

Sa part naman ni Christian, he's complicated to read pero pagdating kay Stefanny may soft spot siya para dito. It's obvious that he loves her pero hindi naman siguro iyon mararamdaman ni Stefanny dahil takot itong mag assume ng mga bagay bagay. She's afraid to get hurt kaya ganun siya ka manhid.

I stared at Sweet's face. Worried parin siya.

"Bakit nagka misundertanding naman ang dalawang yun? Did something happen?" I asked.

Nilingon ako ni Sweet saka tiningnan niya ko ng mataman. She's deciding whether to tell me or not. I sighed.

"Maybe I can help."-me

Binalik ni Sweet ang tingin sa direksyon kung saan nawala sina Christian at Stefanny.

"Nagseselos si Stefanny kaya siya umiiyak kanina. She saw Christian with Charmaine."

I know Charmaine. Kapatid siya ni Urdale. Kababalik palang nito sa America dahil doon siya nag aaral ng college pero sa tingin ko may plano siyang magpatuloy dito sa pinas. Base sa nalalaman ko Charmaine and Christian are childhood friends kaya hindi ako magtataka kung parang close silang tingnan.

"Maayos din nila ang misunderstanding na yan. You should stop worrying. Hindi lahat ng bagay minamadali." I said.

"I know." Mahinang sang'ayon nito saka napabuntong hinga.

I smiled.

"Enjoy the party habang may oras pa." Sabi ko rito saka tinulak ko siya patungo sa dance floor. Napangiwi naman ako ng mabunggo ito sa likod ni Leross Villiante. Uh oh.

"Sorry." Paumanhin ni Sweet sa lalake.

Naningkit naman ang mata ni Leross. Halatang wala ito sa mood.

"Oops. Gotta go." Mabilis akong umalis para hindi ako mapagalitan ni Sweet.

Alam ko kasing mahihiya ito dahil nabunggo nito ang new crush na si Leross Villiante kaya habang maaga pa nagretreat na ako.

I giggled ng marinig ko ang pagtawag ni Sweet sa pangalan ko. Oh well, sana mag-enjoy siya sa party.

Nagpatuloy ako sa deriksyon ng buffet table ng may napansin akong isang pamilyar na bulto. Nakatalikod ito at kausap sina Hide at Stello. He's wearing a black tux.

Hide and Stello are one of the 6 Crowned kings sa school. Pinangalan silang ganyan dahil kasali sila sa top 7 rankings.

Nakita ako nina Hide at Stello kaya sila napangiti sa akin. Napalingon din ang kausap nilang lalake kaya nakita ko kung sino ito. The familiar cold and blank stare made my heart jump a beat.

Mabilis pa sa alas kwatrong tumalikod ako at naglakad paalis. What the hell is Ender doing here? My instincts told me to get away from him kaya mabilis ang paglalakad ko palayo dito.

Natigilan ako ng harangan ako ni Hide. 

"What the f-" I nearly cussed.

"Hello, Jess. Happy birthday pala." Hide greeted me with a wide grin.

Alanganing napangiti ako. Ang bilis nitong maglakad. Naabutan pa niya ako. Well, what can you expect. He's the president of the tracking team.

"Uhem. Mic test? Hello?"

Napalingon ang lahat sa stage ng marinig ang boses ni daddy sa speakers. Napanganga ako ng makita ko ang ama kong nakatayo roon, anong ginagawa ni papa jan? Is he making an announcement?

"Hello? Love, is the mic working?" Tanong ni papa kay mama na nasa ibaba ng stage.

"We can hear you just fine dear." Mahinahong sagot ni mama.

"Okay." Matuwid nang tumayo si papa sa pulpito. "Good evening, everyone. Laking pasasalamat ko sa inyong lahat sa pagdalo ninyong lahat sa 16th birthday party ng panganay kong anak na si Jessica. Jess, anak, happy birthday my dear."

Nagpalakpakan ang lahat kaya napangiti nalang ako ng alanganin sa mga taong nakatayo malapit sakin. Kanina pa sumasakit ang panga ko sa kakangiti.

"Anyway, may sasabihin pa pala ako." Dagdag ni papa kaya natahimik ang lahat. Iniilawan na siya ng spotlight ngayon.

Napatingin ako sa stage ng umakyat sa pulpito ang parents ni Ender. Wait, bakit sila nandiyan? Pati narin si mommy ay umakyat din sa stage. Nagtataka naman ang lahat bakit nandoon ang head ng pamilya ng Monte Real at Thorne. Well, nagtataka din ako, so what the hell is happening?

"We've been planning this for 10 years already." Panimula ni daddy. Lumapit si mommy kay daddy and they held hands. Both of them smiled sweetly at each other. Kinuha ni mama ang mic sa kamay ni papa and continued the announcement.

"Alam kong nagtataka kayong lahat kung bakit nandito kasama namin sa stage si Mr. Earl Thorne and his wife Natalia Cordova." Tumango ang parents ni Ender sa lahat with smiles on their faces.

Ngumiti din si mama saka pinagpatuloy ang announcement.

"Iisa lang ang purpose ng pag'akyat namin dito sa stage and that is to publicly announce the up coming engagement of my daughter, Jessica Monter Real to the only successor of the Thorne family."

Nalaglag ang panga ko habang masigabong pumalakpak ang mga tao sa loob ng hall. Tila nag log ang utak ko sa impormasyong nalaman.

I'm to be engaged? Kay Ender pa. Kay Ender pa!

What the Hell!?

"Where's my daughter?" Ani ni mama sa microphone.

Tatakas sana ako pero inilawan nila ako ng spotlight kaya hindi ko naituloy.

"Come here, anak." Tawag ni mama sa akin.

"What? No. No. Kayo nalang." Sabi ko saka tatalikod sana ng may tumulak sakin. "Hey!" Asik ko rito.

"Don't make a scene to embarass yourself." I know that voice.

Tinulak ako ni Ender hanggang sa makatungtong na kami sa stage at hindi na ako nakapagreklamo. Hinalikan ako nina mama and tita Natalia sa pisngi pagkalapit ko sa kanila.

"Can't wait until your eighteen, dear." Excited na sabi ni mommy.

"You can call me mama starting today, hija." Mabait na sabi ni tita Emily este mama daw but anyway. Alanganing napangiti ako without saying anything.

Nakita kong nakipagkamayan si papa at tito Earl kay Ender.

"Take good care of her." narinig kong bilin ni tito Earl kay Ender.

"Yes, pa." seryoso namang sagot ni Ender sa ama.

Mas naging masigabong ang palakpakan ng lahat. I smiled falsely at everyone. Narinig kong sumisigaw ng congratulations sina Urdale at Daniella hindi malayo sa stage. Nakangisi silang dalawa giving me the idea na alam na pala nila na mangyayari ito.

I silently cursed them. Mga walangya talaga. Hindi nila ako sinabihan man lang. Kahit maliit na clue. Wala! 

 

 

 

Comment Log in or Join Tablo to comment on this chapter...

♛Chapter 2♛

 Jessica Euril Monte Real's POV  

 

"Why didn't you tell me about this?" Tanong ko kay papa habang papunta kami sa library ng mansion.

Pagkatapos kasi ng malaking announcement ay nang'aya na akong umuwi. Mama is now with Daniella downstairs probably talking about the people they met on the party habang ako naman ay hindi masaya tungkol sa shocking announcement nila kanina.

"Calm down. Didn't we tell you na ipagkakasundo ka namin sa anak nina Earl at Natalia?" Sabi ni papa saka tuloy-tuloy na pumasok sa library. Sumunod ako sa kanya saka napasimangot ako.

"I don't remember you telling me who to marry in the future, dad. I think hindi mo talaga ako sinabihan noon na pinagkasundo mo na akong ipakasal sa mortal kong kaaway." Mapait kong sabi rito.

Umupo si papa sa working table niya saka napabuntong hinga.

"Please understand me, Jessica. This is for the good of the company and our family. Your marraige with Ender will be beneficial for our family and I am sure that our business will improve even more if you could just help me by marrying him when you turn 18." Paliwanag ni papa.

My heart sank at what he said.

"How about my feelings, pa? Hindi mo ba kayang intindihin ang nararamdaman ko? Mas importante parin ba ang company kesa sakin na anak mo?" I asked bitterly.

Walang kahit anong emosyong pinapakita ang mukha ni papa.

"Stop being so selfish, Jessica. My decision is final. You'll marry Ender whether you like it or not." Matigas na sabi ni papa.

Mapait na napangiti ako.

"Great! Now I'm being selfish. Ako na nga ang ikakasal sa taong ayaw ko tapos ako pa yung selfish. Can you hear your self, papa? You are such a hypocrite. Lahat ng gusto ni Leo at ni Daniella binibigay niyo pero paano naman ang gusto ko? I never asked you of anything this world could give. All I wanted was a father who can understand me and I'm asking it now, pa. I want you to understand me and stop the engagement. Ayokong matali sa lalaking hindi ko mahal, pa. Please." Pagmamakaawa ko.

Tinitigan ako ni papa sa mga mata and I waited for him to answer. I silently prayed that he would agree with me.

"No."

Nawalan ako ng lakas para tumayo sa sagot ni papa. My shoulders fell in disbelief. Biglang may tumusok sa dibdib ko na napakasakit that made me realize something.

Pinahid ko agad ang mga luhang lumalabas sa mga mata ko saka pagak na napatawa.

"Of course." Mapait kong bulong. "Palagi ka namang ganyan. Kahit ano pang gawin ko para mahalin mo ko gaya ng pagmamahal mo sa mga kapatid ko ay hindi mo magawa. Dahil noon pa lang sa oras na pinanganak ako sa mundong ito, ayaw mo na sa akin. You don't love me as a daughter. Ginagamit mo lang ako as a tool for your precious company-"

Sinampal ako ni papa at dumadagundong ang tunog ng sampal na iyon sa buong library. Tumataginting ang sakit ng sampal na iyon sa pisngi ko pero hindi ko iyon pinansin dahil namamanhid na ang pakiramdam ko. Ayoko ko nang makaramdam pa ng sakit. Mapait na tinitigan ko sa mata si papa. Nakikita ko sa mata nito na hindi ito nagsisisi na sinampal niya ako. Nakataas ang noo niya habang nakatingin sa akin. Kinuyom ko ang kamao ko para pigilan ang sarili kong lumaban. Tahimik akong tumalikod at lumabas ng library. My feet felt like it weighed a 100 kilograms. I closed the library door silently and sighed.

"How did it go?" Napalingon ako kay Daniella. Nakasandal ito sa labas na pader ng library. Masaya ang mukha nito at alam kong hindi nito narinig ang pag'uusap namin ni papa. Sound proof kasi ang library.

"Okay lang." Paiwas kong sagot at nilampasan ito.

"You don't sound okay. Ano bang pinag'usapan niyo ni papa. Hindi ko kasi kayo marinig." Pangugulit ni Daniella.

I closed my eyes and counted to three.

"Stop asking me questions, Dan. Wala ako sa mood para makipag'usap. Please. Leave me alone." Sabi ko saka iniwan itong nakatulala. Dumiretso ako sa kwarto ko.

Pagpasok ko palang sa silid ko ay tumulo ulit ang luha ko.

 

 

 

x.x.x.x.x.x.x.x.x.x

 

 

Jessica Euril Monte Real's POV

 

Hindi ako kumain ng breakfast pagdating ko sa school. Wala kasi ako sa mood para makita si papa kaya habang maaga pa ay umalis na ako ng bahay without even waiting for my sister, Daniella. I don't want to bother her eternal snooring. Malakas kasing humilik ng babaeng yun.

When I entered the campus madilim pa at wala pang tao. Well, the time is particularly 4:30 am kaya hindi na ako magtataka kung hindi pa dumadating ang iba. They're probably sleeping right now.

Pumasok ako sa entertainment room na ginawa especially para sa elite students. Ang mga kasali sa top ranks lang ang nakakapasok dito dahil exclusive ang lugar na ito para sa mga matatalino and because I'm one of the top ranks ako lang ang nag'iisang babae na nakakapasok dito. I let my bag fall to the floor at dumiretso na ako sa sofa sa tapat ng malaking flat screen TV. Hmm. Ano kayang mabuting gawin pampatay ng oras, I thought.

I frowned when I remembered Ender's smirking face. Tsk. I guess mag-aaral nalang ako para maunahan ko siya ngayong quiz namin sa basic calculus. Hindi dapat ako nagpapakampante.

Inabot ko yung bag ko saka kumuha ng libro. I slumped myself into the couch and started scanning the pages. Humanda ka sakin Ender. I swear, ngayong araw babagsak ka.

 

X.x.x.x.X

 

Hide Yamamoto's POV

 

Hi! I'm Hide at POV ko muna ang babasahin niyo for this chapter.

I know you'll asked why pero wala akong maisasagot sa inyo. Tanong niyo na lang kaya si Miss Author. Baka sagutin niya kayo.

Anyway, it's 6:30 in the morning at pumasok na ko sa school this early. Hindi naman ako sanay na pumapasok ng maaga pero nabobored ako sa bahay kaya pumasok nalang ako than wait for the time to by pass me in the house. 9 am pa naman ang klase ko kaya tatambay muna ako sa entertainment room.

Naglakad ako sa corridor. Napapansin kong sinusundan ako ng tingin ng mga early comers habang nilalagpasan ko sila. Most of them are girls actually. Hindi ko nalang si pinansin dahil sanay na ako sa ganitong pangyayari. Sino ba ang hindi matutulala sa kagwapuhan ko? Plus, member din ako sa 6 Crowned Kings ng school kaya feeling Hari ako everyday. Si Jessica lang ang tanging babae na nakapasok sa top 7. She's ranked 2nd at hindi na ako magtataka kung bakit. Jessica is a very smart and talented girl. Siya lang naman ang nag'iisang studyante dito sa school na kayang makipagsabayan kay Ender. I knew Ender from when we we're little at kilala ko na ang ugali niya. Sabay kaming lumaki ng lalaking yon at eversince bumalik siya dito sa pinas ay wala siyang ginagawa kundi ang talunin si Jessica mapa academic or sports man. He usually never cares about his competitors noong elementary days namin. He knows he'll win pero pagdating kay Jessica seryosong seryoso siya sa sa lahat ng academic exams. Ewan ko ba sa taong yon. He seems to enjoy annoying the hell out of Jessica very much.

Pumasok ako sa Entertainment room at nadatnan ko ang tulog na si Jessica sa sofa. Talk about the devil. Naroon din si Ender.

Hindi agad ako nagsalita ng makita ko si Ender na nakahalumbaba habang nakatingin sa mukha ni Jessica na mahimbing natutulog. She has no idea na pinagmamasdan siya ni Ender habang natutulog. Oh well.. I know what's running in his head right now.

Ender stared at Jessica's face with eyes filled with amusement. Naaliw ito habang minamasdan si Jessica and I suddenly realized bakit kakaiba si Ender pagdating sa top 2 namin. You can see it the way how he looks at her. I've never seen him look at somebody like that before.

Naglakad ako papalapit sa gawi nila and Ender didn't seem to have noticed my presence kaya sumipol ako. At first he didn't budge pero sa ikalawang ubo ko ay mabilis na napalingon siya sakin. His amused expression disappeared like smoke at kaharap ko na ngayon ang the usual Ender James Thorne while wearing his famous bored face.

"Did I interrupt something?" I teased.

Hindi makasagot Ender. Halata ang pamumula ng pisngi niya habang ako naman ay nakangisi lang sa kanya.

"Kanina ka pa?" he asked me. Tumango ako bilang sagot.

"I saw you staring at Jessica." sabi ko and Ender doesn't seem to react. "You're in love with her, aren't you." I stated.

Biglang nagdilim ang anyo ni Ender. His face more serious than ever. I think I hit the bulls eye.

"Keep you're mouth shut, Hide." Ender hissed at me with that scary expression on his face. "Ayokong malaman ni Jessica!" he said half whispering, half yelling.

I grinned. "So, the absolute prince finally found his match. How nice." I teased. Hindi naman ito nagreact sa sinabi ko. I chuckled. "Don't be tensed, lover boy. I'll keep your secret. 'Wag kang mag-alala."

Ender didn't say a word. Tumango lang siya sakin saka walang paalam na nilampasan ako saka lumabas ng Entertainment room.

My... My... My.... You are in big trouble, Ender.

Love is not an easy game even from the likes of you. Kakayanin kaya ng puso mong masaktan ng paulit-ulit?

I smiled at the thought. I guess I'll just wait until something happens. Manonood nalang ako sa malayo... or maybe not. I grinned as a plan suddenly popped inside of my head.

 

x.x.x.x.x.x

 
Comment Log in or Join Tablo to comment on this chapter...

♛Chapter 3♛

Jessica Euril Monte Real's POV

 

I woke up with my brain feeling disoriented. Napatingin ako sa paligid. Oh yeah, nasa entertainment room nga pala ako. I looked at the wall clock. 7:13 AM. Hmmm... it means that our English subject has already started. My eyes suddenly widen when I realized something. Sh*t! I'm freaking late!

Napabalikwas ako ng bangon at nagmamadaling inipon lahat ng gamit ko. Nakatulog ako habang nag-aaral. Damn it! I cursed myself for letting myself sleep. Bakit walang gumising sa akin? Ugh!

Patakbo akong lumabas ng Entertainment room making my way though the hallway going to the other building. Nararamdaman ko ang mga matang nakasunod sakin while I'm running my ass off here. Alam kong alam na nila nalate na ko sa class ko since lahat ng students ay nasa mga sariling class rooms na nila. But despite of their magnet stares I just ignored them. All that matters to me right now is to get to my English class before pa kong imark absent ni Ma'am Tolentino.

I entered the class directly while my chest is heaving air into my lungs. Hinihingal na ko sa pagod pero pinilit ko ang binti na humakbang patungo sa seat ko. All eyes are on me and Ma'am Tolentino seemed to have notice my appearance.

"Miss Monte Real, we thought you weren't coming this morning." I just smiled at her apologizing for my tardiness.

"I'm sorry for being late, ma'am."

She nodded at me saying that I'm forgiven at nagpatuloy na siya sa pagdidiscuss sa lesson namin. May tumapik sa likod ko at napalingon ako rito.

"Akala ko hindi ka pumasok. Saan ka ba galing?" my twin sister, Daniella, asked me.

"Nakatulog ako sa entertainment room." sagot ko sa tanong niya. She nodded in response.

"Mabuti at nakahabol ka pa sa discussion. Absent ka sana sa class record kung hindi ka lang dumating."

With that humiwalay na sakin si Daniella saka napasandal ulit sa upuan niya. I sighed saka kinuha ang binder ko sa bag and started taking down notes habang nagdidiscuss si ma'am Tolentino. Lucky for me at nakahabol pa ko. Phew.

Habang nakikinig ako sa discussion may naramdaman akong nakatingin sakin. Lumingon ako sa gawi kung saan galing ang weird feeling na iyon. There I saw Ender staring at me. I gasped.

If Ender wasn't my campus enemy talagang magkakacrush ako sa kanya. Why? Because he has the looks that can make anyone follow him in stares.

Jet black hair, dark penetrating eyes, tall aristocratic nose and natural pinkish lips.

He could be a model if he wanted to. Ano ba naman ang laban ng beauty niya sa kagwapuhan nito.

Firstly, she has a fetish for pig tails at namumukha siyang dora sa bangs niya. She doesn't have a thing for designer bags, expensive clothes, flashy shoes and itchy make-up. Gusto niya yung simpleng get-up lang. Walang halong kaartehan. Really opposite to her beloved female cousins na handang makipag-agawan sa mga boutique stores over some limited edition shoes.

She sighed and avoided Ender's gaze. She can feel her heart beating fast without her consent and it's frustrating the hell out of her.

'Okay, Jess. Calm yourself. focus your mind in the discussion.' I thought to myself.

Binaling ko na ang atensyon ko sa board at pinagpatuloy ang pagtetakedown ng notes. I have to get ready for any surprise quizzes. Ayokong mahuli sa mokong na Ender na yun. I'll beat him, alam kung matatalo ko siya.

"Okay. Does anyone know the definition of locution?" narinig kong tanong ni Ma'am sa buong class making me mentally jump off my feet. Alam ko ang sagot!

Tumingin si Ma'am sa paligid, looking for a volunteer but no seems to know the answer. I immediately raised my hand with a big grin on my face.

"Okay, Mr. Thorne. Stand up and tell us the definition of Locution."

Nawala ang ngiti sa mga labi ko at marahas na nilingon ang gawi ni Ender. I caught him smirking at me and I glared at his face. How dare he! Binaba ko ang kamay ko habang nagpupuyos sa galit ang dibdib ko.

I heard the sound of scretching. Hindi ako lumingon roon dahil alam kung tumayo ito, ready to answer the question. sa desk.

"Locution..." he paused before giving the definition na sana ako ang gumagawa. "It is an utterance regarded in terms of its intrinsic meaning or reference, as distinct from its function or purpose in context. It is a type of speech act in oral communication."

Masigabong pumalakpak ang lahat habang ako naman ay tiim bagang na napakapit sa desk.

"Thank you, Ender. You may sit now." nilingon ako ni Ma'am Tolentino. Umiwas ako ng tingin rito dahil ayokong makita nito ang galit sa mga mata ko. "Miss Monte Real, you will be discussing Locution on our next meeting as your English project. Is it okay for you?" she asked.

Tumango lang ako bilang sagot. "Yes ma'am."

"Okay. It's time already and I want all of you to have your personal reasearch on Locution. Am I understood?" she asked the class.

"Yes ma'am." unison na sagot ng lahat.

After several announcements tungkol sa Drama club ay binitiwan na kami ni Ma'am. Nakaupo parin ako sa upuan ko habang dahan-dahan ng umaalis ang mga classmates ko sa room. I felt someone tapping on my shoulders.

"Hey. Okay ka lang?" it was Daniella. Nag-aalala siya sakin. I saw it in her face when I turned to look at her. I sighed.

"I'm fine. PE next subject natin diba?" I asked. Tumango siya sakin.

"Yes. Sa covered court tayo imemeet ni Sir Eclaire."

"Okay." inayos ko lahat ng gamit ko saka pinasok sa loob ng bag. "Sabay na tayong magbihis ng PE uniform." I said and Daniella agreed with a smile on her face.

Tumayo ako saka nilingon ang gawi kung saan nakaupo si Ender. Napapitlag ako sa gulat ng makita kong nandoon parin siya. Still staring at me. Napalunok ako bigla. Am I feeling nervous now? Tsk!

Ender stood up from his seat and made his way to where I'm standing. Nanatili ako sa kinatatayuan ko while shooting him dagger like glares from my ferocious eyes.

"Uhm. Sa labas nalang kita hihintayin, sissy, para makapag-usap kayo ha!" hindi na ko nakapagprotesta ng nagmamadaling umalis si Daniella sa tabi ko. "Goodluck!" she mouthed at me saka lumabas na. She even stumbled on the way out the door. Hindi ko alam kung tatawa ba ko o magagalit dahil iniwan niya ko. I know she doesn't want to interfere with my upcoming debate with Ender and I understand that. Hinayaan ko nalang siya.

I felt Ender's presence beside me kaya nilingon ko siya. Nakatuck yung kamay niya sa dalawa niyang bulsa and his eyes are directly gazing down at me with that dominant aura of his. I frowned.

"What do you want?" I asked with that unwanting look written all over my face. Ender ignored what I said and took a step closer to me. He bent his head over so that our eyes are level to each other. Napalunok ako sa kaba.

Sino bang hindi kakabahan eh ang lapit ng mukha nito sakin. I can even smell his minty breathe and manly perfume. Damn it, Jessica. But still...

Oh G*d! He smells so good.

I bit my lower lip.

'Snap out of it, Jessica. You're drooling over your enemy. Capital E-N-E-M-Y, for pete's sake!' sermon ng utak ko. I directly snapped out of it. Thanks to my inner voice.

When my mind was back to normal I faced him with a dead pan expression. "Staring is rude, Ender." I said.

I saw the small smile forming in Ender's lips. "Good morning to you too, my fiancee."

Agad akong napaatras sa gulat. "What did you just call me?"

Now his smile turned into a doggish grin. "Nakalimutan mo na ata ang nangyari kagabe. I'll be glad to remind it again to my Fiancee." he said stressing on the Fiancee word. Tinitigan ko siya ng masama.

"Ang lakas ng loob mong tawagin akong Fiancee ano? FYI mister, hindi ako pumapayag sa engagement kaya tantanan mo na ang pagtawag sakin ng Fiancee because it's really pissing me off."

Umarko pataas ang kilay ni Ender still grinning at me. Amusement is all over his face.

"Really? So calling you Fiancee annoys you alot. You should have told me then para matagal na kitang tinawag ng fiancee."

Kinuyom ko ang mga palad ko stopping myself from strangling Ender's neck so hard so he can no longer breathe. Oh how I wish glares can kill an arrogant son of a B*tch! Because kung ganun man nga, kanina pa siguro nakahiga ang duguang na katawan ni Ender sa paanan ko and I'll be laughing victoriously. Pero napasaklap ng mundo. Hindi nila tinupad ang wish ko. Talagang sinusubokan ng Ender na to ang pasensya ko and it's making me really... REALLY angry.

"May araw ka rin sakin, Ender. I'll make sure you'll regret crossing paths with me." banta ko sa kanya.

Ender seemed to be not affected at all. Instead, ngumiti siya na ikinagulat ko naman.

"Hmmm... Are you familiar with a qoute, saying 'Every girl has 3 guys in her life?'"

Napakunot ang noo ko. "What are you talking about."

"Well, it goes that there are 3 different guys in every girls life. First one is the guy that she loves, Second one is the guy that she hates, and lastly, the one she cant live without'. Hope I can be those 3 guys in your life, Jessica." bigla akong natigilan sa sinabi nito.

"A-Ano?!" I said, bewildered at what he said.

Ender seemed to have noticed me being freak out for a moment. A grin suddenly appeared on his face.

"I have a proposition for you."

Kumunot ang noo ko. "Ano naman yun?"

He cocked his head to the side. "I wan't us to compete with each other mapatest, quiz, exam, performance sa PE o kahit anong contest na involved tayong dalawa. The winner will be awarded with a wish and the loser must fullfil it."

I smirked. "Really? So kong manalo ako sa competition natin pwede akong magwish na paalisin ka sa school na 'to." tinaasan ko siya ng kilay. "Gagawin mo kaya yun?" I asked.

Bahagyang natigilan si Ender sa sinabi ko pero hindi nagtagal bumalik ang ngisi sa mga labi nito.

"Ok." napanganga ako ng pumayag siya. But he raised a hand before I can react. "But, if I win sana handa ka na sa mga iuutos ko sayo."

Terror dominated my system when I thought about what Ender said. Talagang sinasagad niya ang pasensya ko. I glared at him. He won't have the upper card! Siya dapat ang natatakot sakin at hindi ako!

With that thought taas noo ko siyang sinagot. "Sige, tinatanggap ko. If I win ihanda mo na ang drop out letter mo at i'cacancel mo ang engagement natin."

Ngumisi siya sakin saka inabot ang kamay nito para makipagkamay. "Deal."

"Deal." I smiled.

Nang maghiwalay na ang mga kamay namin tumalikod na ko para umalis pero pinigilan ako ni Ender. I face him.

"Ano?" bungad ko rito.

"One more thing." he said then took a step closer.

I draw back a step away from him. Naging reflex reaction ko na iyon ng humakbang nanaman siya palapit sakin. Ano nanaman bang kalokohan tong ginagawa niya?

Suddenly, I was unawared that there was a wall behind me. Kaya na trap na ko. I'm trapped between his arms caging me in. Oh great! Binigyan ko ng masamang tingin si Ender. He smirk at me then he lowered his face to mine. Agad akong namula ng marealize ko kung anong gagawin niya sakin. Hahalikan niya ko? Iniwas ko ang mukha ko rito and I felt his breathed fanning my left ear.

"Good luck sa PE mamaya." he whispered before backing away from me. Natulala naman ako ng marealize ko na hindi niya pala ako hahalikan. My face heat up and turned red when he chuckled. "See yah!" he waved me goodbye then left me still standing there. Frozen in shock.

Sinundan ko ng tingin ang papalayong bulto ni Ender. He left the room but my heart kept on beating fast. Para akong hinihika habang humihinga ng hangin. Fury erupted in my system ng maalala ko ang mukha ni Ender kanina. Napasigaw ako sa inis.

"Humanda ka sakin, Ender James Thorne! Bilang nalang ang araw mo dito sa school! Papatalsikin kita dito, tangina ka!!!"

 

x.x.x.x.x.x.x.x.x.x.x.x

Comment Log in or Join Tablo to comment on this chapter...
Jan marck

cool why i cant read the other chapter?

♛Chapter 4♛

Comment Log in or Join Tablo to comment on this chapter...

♛Chapter 5♛

Comment Log in or Join Tablo to comment on this chapter...

♛Chapter 6♛

Comment Log in or Join Tablo to comment on this chapter...

♛Chapter7♛

Comment Log in or Join Tablo to comment on this chapter...
~

You might like Stefanny Juarbal's other books...